Na wrześniowym spotkaniu
DKK omawialiśmy bardzo interesującą, a zarazem kontrowersyjną,
książkę Paolo Giordano „Samotność liczb pierwszych”. Jest to
debiut literacki młodego włoskiego autora, zaskakujący precyzją
kompozycji i dojrzałością.
Książka opisuje losy
jedynaczki Alice, którą despotyczny ojciec zmusza do uprawiania
narciarstwa, co staje się przyczyną groźnego wypadku i kalectwa
oraz Mattii, który wstydzi się swojej upośledzonej siostry,
zostawia ją samą w parku i traci na zawsze. Każde z nich nosi
w sobie traumę z dzieciństwa, która nie
pozwala na normalne relacje z innymi ludźmi. Oboje samookaleczają
się: Alice jest anorektyczką, a Mattia tnie się szkłem. To
właśnie oni są tytułowymi pierwszymi liczbami. "Liczby
pierwsze dzielą się tylko przez 1 i przez siebie. Stoją na swoich
miejscach w nieskończonym szeregu liczb naturalnych, ściśnięte,
jak wszystkie, między dwiema innymi liczbami, ale mają w sobie coś,
co różni je od innych. To liczby podejrzliwe i samotne".
Klubowicze uznali, że
największy problem widzą w relacjach bohaterów z rodzicami, którzy
w krytycznych momentach odrzucają swoje dzieci. Książka poruszyła
wszystkich, ponieważ autor z wielkim zrozumieniem opisał ból i
cierpienie oraz trudności przystosowania się tych młodych ludzi.
„Mattia i ona byli połączeni niewidzialną, elastyczną nicią,
zagrzebaną pod stosem nieważnych rzeczy, nicią, która mogła
istnieć tylko między dwojgiem takich jak oni: ludzi, którzy
znaleźli własną samotność jedno w drugim”. Wszyscy
stwierdzili, że książka wciąga i jednocześnie wzrusza.
Na następnym spotkaniu
26 października będziemy omawiać książkę pt. „Ludzie z wysp”
Elizabeth Gilbert.
